मृतसंजीवन स्तोत्र – Mritasanjeevani Stotra
“मृतसंजीवन स्तोत्र” भगवान शंकर जी को समर्पित है। इस स्तोत्र पाठ से अकाल मृत्यु से बचा जा सकता है। इसलिए इस मृतसञ्जीवन स्तोत्रम् को मृत्यु से बचाने वाला कवच भी कहा जाता है।
एवमारध्य गौरीशं देवं मृत्युञ्जयमेश्वरं।
मृतसन्जीवन स्तोत्र नाम्ना कवचं प्रजपेत् सदा ॥१॥
सारात् सारतरं पुण्यं गुह्याद्गुह्यतरं शुभं ।
महादेवस्य कवचं मृतसञ्जीवनामकं ॥ २॥
समाहितमना भूत्वा शृणुष्व कवचं शुभं ।
शृत्वैतद्दिव्य कवचं रहस्यं कुरु सर्वदा ॥३॥
वराभयकरो यज्वा सर्वदेवनिषेवितः ।
मृत्युञ्जयो महादेवः प्राच्यां मां पातु सर्वदा ॥४॥
दधाअनः शक्तिमभयां त्रिमुखं षड्भुजः प्रभुः।
सदाशिवोऽग्निरूपी मामाग्नेय्यां पातु सर्वदा ॥५॥
अष्टदसभुजोपेतो दण्डाभयकरो विभुः ।
यमरूपि महादेवो दक्षिणस्यां सदावतु ॥६॥
खड्गाभयकरो धीरो रक्षोगणनिषेवितः ।
रक्षोरूपी महेशो मां नैरृत्यां सर्वदावतु ॥७॥
पाशाभयभुजः सर्वरत्नाकरनिषेवितः ।
वरुणात्मा महादेवः पश्चिमे मां सदावतु ॥८॥
गदाभयकरः प्राणनायकः सर्वदागतिः ।
वायव्यां मारुतात्मा मां शङ्करः पातु सर्वदा ॥९॥
शङ्खाभयकरस्थो मां नायकः परमेश्वरः ।
सर्वात्मान्तरदिग्भागे पातु मां शङ्करः प्रभुः ॥१०॥
शूलाभयकरः सर्वविद्यानमधिनायकः ।
ईशानात्मा तथैशान्यां पातु मां परमेश्वरः ॥११॥
ऊर्ध्वभागे ब्रःमरूपी विश्वात्माऽधः सदावतु ।
शिरो मे शङ्करः पातु ललाटं चन्द्रशेखरः॥१२॥
भूमध्यं सर्वलोकेशस्त्रिणेत्रो लोचनेऽवतु ।
भ्रूयुग्मं गिरिशः पातु कर्णौ पातु महेश्वरः ॥१३॥
नासिकां मे महादेव ओष्ठौ पातु वृषध्वजः ।
जिह्वां मे दक्षिणामूर्तिर्दन्तान्मे गिरिशोऽवतु ॥१४॥
मृतुय्ञ्जयो मुखं पातु कण्ठं मे नागभूषणः।
पिनाकि मत्करौ पातु त्रिशूलि हृदयं मम ॥१५॥
पञ्चवक्त्रः स्तनौ पातु उदरं जगदीश्वरः ।
नाभिं पातु विरूपाक्षः पार्श्वौ मे पार्वतीपतिः ॥१६॥
कटद्वयं गिरीशौ मे पृष्ठं मे प्रमथाधिपः।
गुह्यं महेश्वरः पातु ममोरू पातु भैरवः ॥१७॥
जानुनी मे जगद्दर्ता जङ्घे मे जगदम्बिका ।
पादौ मे सततं पातु लोकवन्द्यः सदाशिवः ॥१८॥
गिरिशः पातु मे भार्यां भवः पातु सुतान्मम ।
मृत्युञ्जयो ममायुष्यं चित्तं मे गणनायकः ॥१९॥
सर्वाङ्गं मे सदा पातु कालकालः सदाशिवः ।
एतत्ते कवचं पुण्यं देवतानां च दुर्लभम् ॥२०॥
मृतसञ्जीवनं नाम्ना महादेवेन कीर्तितम् ।
सह्स्रावर्तनं चास्य पुरश्चरणमीरितम् ॥२१॥
यः पठेच्छृणुयान्नित्यं श्रावयेत्सु समाहितः ।
सकालमृत्युं निर्जित्य सदायुष्यं समश्नुते ॥२२॥
हस्तेन वा यदा स्पृष्ट्वा मृतं सञ्जीवयत्यसौ ।
आधयोव्याध्यस्तस्य न भवन्ति कदाचन ॥२३॥
कालमृयुमपि प्राप्तमसौ जयति सर्वदा ।
अणिमादिगुणैश्वर्यं लभते मानवोत्तमः ॥२४॥
युद्दारम्भे पठित्वेदमष्टाविशतिवारकं ।
युद्दमध्ये स्थितः शत्रुः सद्यः सर्वैर्न दृश्यते ॥२५॥
न ब्रह्मादीनि चास्त्राणि क्षयं कुर्वन्ति तस्य वै ।
विजयं लभते देवयुद्दमध्येऽपि सर्वदा ॥२६॥
प्रातरूत्थाय सततं यः पठेत्कवचं शुभं ।
अक्षय्यं लभते सौख्यमिह लोके परत्र च ॥२७॥
सर्वव्याधिविनिर्मृक्तः सर्वरोगविवर्जितः ।
अजरामरणो भूत्वा सदा षोडशवार्षिकः ॥२८॥
विचरव्यखिलान् लोकान् प्राप्य भोगांश्च दुर्लभान् ।
तस्मादिदं महागोप्यं कवचम् समुदाहृतम् ॥२९॥
मृतसञ्जीवनं नाम्ना देवतैरपि दुर्लभम् ॥३०॥
विदेशों में बसे कुछ हिंदू स्वजनों के आग्रह पर मृतसंजीवन स्तोत्र को हम रोमन में भी प्रस्तुत कर रहे हैं। हमें आशा है कि वे इससे अवश्य लाभान्वित होंगे। पढ़ें यह मृतसञ्जीवन स्तोत्रम् रोमन में–
Read Mritasanjeevani Stotram Lyrics
evamāradhya gaurīśaṃ devaṃ mṛtyuñjayameśvaraṃ।
mṛtasanjīvana stotra nāmnā kavacaṃ prajapet sadā ॥1॥
sārāt sārataraṃ puṇyaṃ guhyādguhyataraṃ śubhaṃ ।
mahādevasya kavacaṃ mṛtasañjīvanāmakaṃ ॥ 2॥
samāhitamanā bhūtvā śṛṇuṣva kavacaṃ śubhaṃ ।
śṛtvaitaddivya kavacaṃ rahasyaṃ kuru sarvadā ॥3॥
varābhayakaro yajvā sarvadevaniṣevitaḥ ।
mṛtyuñjayo mahādevaḥ prācyāṃ māṃ pātu sarvadā ॥4॥
dadhāanaḥ śaktimabhayāṃ trimukhaṃ ṣaḍbhujaḥ prabhuḥ।
sadāśivo’gnirūpī māmāgneyyāṃ pātu sarvadā ॥5॥
aṣṭadasabhujopeto daṇḍābhayakaro vibhuḥ ।
yamarūpi mahādevo dakṣiṇasyāṃ sadāvatu ॥6॥
khaḍgābhayakaro dhīro rakṣogaṇaniṣevitaḥ ।
rakṣorūpī maheśo māṃ nairṛtyāṃ sarvadāvatu ॥7॥
pāśābhayabhujaḥ sarvaratnākaraniṣevitaḥ ।
varuṇātmā mahādevaḥ paścime māṃ sadāvatu ॥8॥
gadābhayakaraḥ prāṇanāyakaḥ sarvadāgatiḥ ।
vāyavyāṃ mārutātmā māṃ śaṅkaraḥ pātu sarvadā ॥9॥
śaṅkhābhayakarastho māṃ nāyakaḥ parameśvaraḥ ।
sarvātmāntaradigbhāge pātu māṃ śaṅkaraḥ prabhuḥ ॥10॥
śūlābhayakaraḥ sarvavidyānamadhināyakaḥ ।
īśānātmā tathaiśānyāṃ pātu māṃ parameśvaraḥ ॥11॥
ūrdhvabhāge braḥmarūpī viśvātmā’dhaḥ sadāvatu ।
śiro me śaṅkaraḥ pātu lalāṭaṃ candraśekharaḥ॥12॥
bhūmadhyaṃ sarvalokeśastriṇetro locane’vatu ।
bhrūyugmaṃ giriśaḥ pātu karṇau pātu maheśvaraḥ ॥13॥
nāsikāṃ me mahādeva oṣṭhau pātu vṛṣadhvajaḥ ।
jihvāṃ me dakṣiṇāmūrtirdantānme giriśo’vatu ॥14॥
mṛtuyñjayo mukhaṃ pātu kaṇṭhaṃ me nāgabhūṣaṇaḥ।
pināki matkarau pātu triśūli hṛdayaṃ mama ॥15॥
pañcavaktraḥ stanau pātu udaraṃ jagadīśvaraḥ ।
nābhiṃ pātu virūpākṣaḥ pārśvau me pārvatīpatiḥ ॥16॥
kaṭadvayaṃ girīśau me pṛṣṭhaṃ me pramathādhipaḥ।
guhyaṃ maheśvaraḥ pātu mamorū pātu bhairavaḥ ॥17॥
jānunī me jagaddartā jaṅghe me jagadambikā ।
pādau me satataṃ pātu lokavandyaḥ sadāśivaḥ ॥18॥
giriśaḥ pātu me bhāryāṃ bhavaḥ pātu sutānmama ।
mṛtyuñjayo mamāyuṣyaṃ cittaṃ me gaṇanāyakaḥ ॥19॥
sarvāṅgaṃ me sadā pātu kālakālaḥ sadāśivaḥ ।
etatte kavacaṃ puṇyaṃ devatānāṃ ca durlabham ॥20॥
mṛtasañjīvanaṃ nāmnā mahādevena kīrtitam ।
sahsrāvartanaṃ cāsya puraścaraṇamīritam ॥21॥
yaḥ paṭhecchṛṇuyānnityaṃ śrāvayetsu samāhitaḥ ।
sakālamṛtyuṃ nirjitya sadāyuṣyaṃ samaśnute ॥22॥
hastena vā yadā spṛṣṭvā mṛtaṃ sañjīvayatyasau ।
ādhayovyādhyastasya na bhavanti kadācana ॥23॥
kālamṛyumapi prāptamasau jayati sarvadā ।
aṇimādiguṇaiśvaryaṃ labhate mānavottamaḥ ॥24॥
yuddārambhe paṭhitvedamaṣṭāviśativārakaṃ ।
yuddamadhye sthitaḥ śatruḥ sadyaḥ sarvairna dṛśyate ॥25॥
na brahmādīni cāstrāṇi kṣayaṃ kurvanti tasya vai ।
vijayaṃ labhate devayuddamadhye’pi sarvadā ॥26॥
prātarūtthāya satataṃ yaḥ paṭhetkavacaṃ śubhaṃ ।
akṣayyaṃ labhate saukhyamiha loke paratra ca ॥27॥
sarvavyādhivinirmṛktaḥ sarvarogavivarjitaḥ ।
ajarāmaraṇo bhūtvā sadā ṣoḍaśavārṣikaḥ ॥28॥
vicaravyakhilān lokān prāpya bhogāṃśca durlabhān ।
tasmādidaṃ mahāgopyaṃ kavacam samudāhṛtam ॥29॥
mṛtasañjīvanaṃ nāmnā devatairapi durlabham ॥30॥